Kees, Author at Kees van der Stel

Gedicht – Ontworteling

De Boom is groot,
maar dor zijn reeds zijn armen.
Een zwiep, een duw,
hij staat te trillen op zijn tenen.

Hij zwiept en buigt,
en zucht en rilt.
Een scheur......... een knak,
hij heeft een arm gebroken.

Winter...............
gestadig en koud,
Hij staat daar angstig, treurig;
en merkt, dit zal het einde zijn.

Een donk're nacht en
ijzige winden,
doen een noodkreet kraken
en hij wordt ontworteld uit het aardse vlak.

De winter doet zijn plicht,
en laat zijn witte lakens vallen
op de neergevelde boom,
die eens vol bloeiend leven was.

Gerrit van der Linde '1960'

Onderwerpen

Ontvang Kees' mailings

Op de planning

Gedicht – Ontworteling

Kees Van Der Stel

Blogroll