De Rentenierseconomie
Rutger Bregman: “Het is een van de grootste mythes van onze tijd: dat welvaart aan de top wordt gecreëerd en de rest van de samenleving daarvan profiteert. In werkelijkheid is het precies andersom. De echte uitkeringstrekkers werken op de Zuidas en de grootste lasten liggen op de schouders van de leraar, verpleger en vuilnisman. Maak kennis met: de rentenierseconomie.”
Hierbij een lezenswaardig en duidelijk artikel over ‘de wereld van het geld’: de rentenierseconomie. Het duurt even om het door te lezen, maar het is de moeite waard het vol te houden. Het artikel maakt ‘wakker’. Ik las het deze week op LinkedIn, geplaatst door Theo Buijsrogge, een bekende van mij.
Het artikel is geschreven door Rutger Bregman in de Correspondent.
Kees: “Bijna de hele wereld ‘bankiert’….en doet dat in toenemende mate met applaus van het ‘neo liberalisme’. De paradox is mijns inziens dat het enerzijds enorm verslavend werkt en dat het anderzijds de mensheid tot slaaf maakt. Verduistering in plaats van verlichting.”
Ik bedank Rutger voor het mooie artikel.
Leuk als je onderstaand reageert.
Gedeeltelijk heeft Bregman een punt, maar dat deel is 10%. Hij vergist zich voor 90%. Hij maakt zich schuldig aan slachtofferschap, ongelijkwaardigheid, heeft totaal geen “visie” van een beter systeem. Hij schrijft die woorden in 2011 = 5 jaar geleden. Rentenieren is anno 2016 niet meer mogelijk, Er zijn reeds negatieve rentevoeten op de bank. Hij spreekt over welvaart maar nooit over produceren van rijkdom. Ofwel is dat een blinde vlek ofwel is hij bewust dat dit juist in Europa wordt ontmoedigd door linkse ideologieën die onze grootste talenten wegjagen.
Kees, ik ben niet mee met geesten die de realiteit aanpassen aan slachtofferschap en verontwaardiging. Ik zoek geesten die de realiteit gaan aanpassen aan Liefde en gelijkwaardigheid. Dat zijn de “visionairs” diegenen die de wereld verbeteren en daar hoort Rutger Bregman zeker niet bij.
Ha Muriel. Dank voor je reacties. Ik ben grotendeels mee met de teneur van Rutger’s artikel, maar dat had je al begrepen ;-). Als ik de inhoud letterlijk neem heb ik ook wel kanttekeningen. Ik ben mee met de teneur omdat het artikel voor mij bevestigt dat de mensheid in toenemende mate tot ‘slaaf’ wordt gemaakt van het geld. Anderzijds zie ik ‘verslaving’ omdat het voor menigeen ook wel lekker is geld met geld te verdienen. En inderdaad als er dan jaren zijn met (fors) verlies op dit soort activiteiten vind ik het ongepast om in de slachtofferrol te kruipen, wat velen doen en waarvoor in Nederland de woekerpolisaffaire model staat.
Ik kijk mogelijk vanuit een ander perspectief naar het artikel dan jij, te weten het perspectief van de parallelle economie, de wereld van het flitsgeld, de derivaten en de speculatie. En die wereld is qua geldomvang enorm groot en ondoorzichtig. Een wereld waarin de rijken steeds rijker worden en de armen steeds armer. Daar zijn statistieken van en die representeren de ‘schokkende’ feiten. De kloof tussen arm en rijk groeit en in een rap tempo. En het geld van de extreem rijken klotst niet meer tegen de plinten maar tegen de ramen…. Zo hebben de directies van een aantal grote woningbouwcorporaties in Nederland jarenlang bankier gespeeld met derivaten en dat nagenoeg tot hun hoofdactiviteit gemaakt. Tot het als een kaartenhuis uiteen viel en er miljardenverliezen werden geleden, die voor een groot deel afgewenteld worden op de huurders, die daarmee wel feitelijk slachtoffer zijn. En over de bedenkelijke handel en wandel van de farmaceutische industrie zijn we het snel eens vermoed ik.
In gelijkwaardigheid is de vuilnisman evenveel waard als diegenen die rijkdom produceren, en diegenen die rijkdom produceren zijn evenveel waard als de vuilnisman. Ik word allergisch aan die trappen van vergelijking, zeker als die dienen als model om te overtuigen. En Ik ben droevig dat de mensheid zich nog zo gemakkelijk kan laten overtuigen met deze methode. Dat bewijst alleen hoezeer de massa nog in slachtofferschap vastzit. Help !
Ik ben met jou mee als je zegt: “Ik zoek geesten die de realiteit gaan aanpassen aan Liefde en gelijkwaardigheid. Dat zijn de “visionairs”, diegenen die de wereld verbeteren.” Er is alleen in mijn ogen niets op tegen om als eerste stap de status quo te verkennen en te analyseren. Rutger deed zijn verkenning vijf jaar geleden, maar het issue is actueler dan ooit.